وقتی مدیریت، انگیزه رو نابود می‌کنه…
بعضی زخم‌ها صدا ندارن.
نه از اونایی که با یه جمله تموم می‌شن، نه از اونایی که راحت می‌تونی براشون اسمی بذاری.
اما یه‌جور فرسایش خاموش دارن؛ توی دل کار. وسط همه‌ی تلاش‌ها. همون‌جایی که قرار بود «رشد» باشه.
مثل وقتی زیر دست یه مدیری کار می‌کنی که:
- هیچ‌وقت نمی‌گه کارت خوب بود، فقط ازت ایراد می‌گیره
- هیچ‌وقت نمی‌پرسه: «چیزی ناراحتت کرده؟»
- مدام یادت می‌ندازه که «قابل‌جایگزینی»ای
❌ مشکل کجاست؟
مشکل اینجاست که خیلی از ما، فقط دنبال نتیجه گرفتن نیستیم—دنبال دیده شدنیم.
دنبال اینکه یه نفر بگه: می‌فهمم داری تلاش می‌کنی. ارزشمنده.
📌 طبق گزارش Gallup، تا ۷۰٪ انگیزه کارمندان، به رفتار مستقیم مدیرشون برمی‌گرده.
یعنی اگه فکر می‌کنی بی‌انگیزه شدی، شاید مشکل از تلاشت نیست؛ از دیده نشدنت باشه.
فیدبک منفی بدون درک = تخریب خاموش
انتقاد سازنده‌ست، ولی وقتی فقط با انگشت گرفتن و بی‌اعتمادی همراهه، تبدیل می‌شه به ابزار تخریب.
اگه هیچ‌وقت نپرسیدن:
«نظرت چیه؟ خودت چی فکر می‌کنی؟»
یعنی تو رو به‌جای یه همکار خلاق، فقط یه مجری دیدن.
اعتماد؛ روغن موتور تیمه
وقتی مدام باید خودتو اثبات کنی، یعنی یه جای کار میلنگه.
یعنی مدیرت اعتماد نداره.
و تیمی که توش اعتماد نباشه، مثل ماشینیه که بدون روغن کار می‌کنه—یه روز بالاخره می‌سوزه.
پرسیدن یه «خوبی؟» ساده، معجزه می‌کنه
مدیر انسانی کسیه که گاهی بپرسه:
«حالت خوبه؟»
همین یه جمله، می‌تونه خستگیِ هزار ساعت اضافه‌کاری رو بشوره ببره.
📌 طبق داده‌های SHRM، تو سازمان‌هایی که مدیرها «ارتباط انسانی واقعی» دارن، مشارکت تیمی تا ۵۸٪ بیشتره.
تو قابل‌جایگزینی نیستی—فقط مدیر اشتباهی داشتی
آدمایی که تو رو به چشم «قطعه‌ی یدکی» می‌بینن، درک درستی از رهبری ندارن.
آدم‌ها منحصر به‌فردن، با داستان‌ها، ارزش‌ها، و توانایی‌هایی که هیچ‌کسی دیگه نمی‌تونه تکرارشون کنه.
اگه یه مدیر باعث شد حس بی‌اهمیتی کنی، بدون مشکل از تو نبود.
و اگه این تجربه رو داشتی، فقط یه جمله یادت بمونه:
تو ضعیف نبودی که آسیب دیدی—قوی بودی که موندی.
ولی قوی بودن همیشه به‌معنی موندن نیست.
تو حق داری:
✔️ دیده بشی
✔️ شنیده بشی
✔️ بابت تلاشت قدر ببینی
✔️ تو محیطی کار کنی که با احترام مدیریت می‌شه، نه با ترس
جمع‌بندی:
مدیر خوب فقط KPI تحویل نمی‌ده.
آدم‌هایی می‌سازه که حتی وقتی خودش نیست، کار رو پیش می‌برن.
و اگه یه روز خودت مدیر شدی—یا همین حالا هستی—فقط یه چیز یادت بمونه:
نذار کسی کنار تو، حس بی‌ارزشی کنه.
دیدگاه خود را بنویسید